NAZİMİYE

TUNCELİ İLİ NAZİMİYE İLÇESİ
NAZİMİYE İLÇE TANITIM

Nazımiye, Tunceli ilinin bir ilçesidir.

NAZİMİYE İLÇE TARİH

Milattan sonra 500 – 600 yılları arasında Bizanslıların egemenliği altında iken yerleşim merkezi olduğu sanılan ilçenin, Tunceli İlinin diğer İlçeleri ile birlikte Bizans, Arap, Moğol, Selçuklu, 

NAZİMİYE RESİMLER

NAZİMİYE FOTOĞRAFLAR

NAZİMİYE GÖRÜNTÜLER

NAZİMİYE MANZARALAR

NAZİMİYE TARİH

NAZİMİYE COĞRAFYA

NAZİMİYE KÜLTÜR

NAZİMİYE EĞİTİM

NAZİMİYE

TUNCELİ NAZİMİYE

Akkoyunlu, Karakoyunlu ve Osmanlı hâkimiyeti altında bulunduğu bilinmektedir. Kızıl Kilise adıyla Hozat Mutasarrıflığına bağlı iken 1876 tarihinde İlçe yapılmış, 25 Aralık 1935 tarih ve 1885 sayılı Kanun ile Tunceli Vilayetinin kurulmasıyla birlikte 4 Ocak 1936 tarihi itibariyle Tunceli İline bağlanmıştır.

7 Şubat 1911 tarihinde zamanın Kaymakamı Balıkesirli Mehmet Vehbi BOLAT, padişahın yeni doğan torunu Nazım Efendinin adını yaşatmak maksadıyla hükümete çektiği bir telgraf ile İlçenin adının değiştirilmesi talebinde bulunmuş, bunun üzerine eski adı Kızıl Kilise olan İlçenin adı Nazımiye olarak değiştirilmiştir. İlçenin yakın tarihine ilişkin kronolojisi şöyledir;

KRONOLOJİSİ:

1876 Nazımiye İlçesinin kuruluşu

1879 Dersimin Vilayet oluşu

1916 Dersimde ayaklanmalar ve kuzeyinin Ruslarca işgali

1922 Tunceli İlinin Dersim adıyla kısa süreli olarak İl oluşu

1936 1935 tarih ve 1885 sayılı Kanun ile Dersimin Tunceli adıyla İl yapılması

ve İlçenin 4 Ocak 1936 tarihi itibariyle Tunceli İline bağlanması

1937 Tunceli İlinin geçici olarak Elazığ İlinden yönetilmesi

1946 Tunceli İlinin teşkili

1947 İl merkezinin Kalan kasabasına taşınarak fiilen İl oluşu ve merkez İlçe ile

Birlikte Nazimiye ve diğer İlçelerin merkezden yönetilmeye başlanması

Doğu Anadolu Yukarı Fırat bölümünde bulunan İlçe,38* - 46’ ve 39* - 37’ kuzey enlemleri ile 38* - 49’ ve 40* - 26’ doğu boylamları arasında bulunmaktadır. Tunceli İlinin en küçük İlçesi olup, yüzölçümü 553 Km2’ dir.

Kuzeyde, Cin Dağı, Meryem Dağı, Köplüce Mezrası, Serdini Mezrası, Hacı Elma Dağı, Sultan Tepe ve Barav Tepesi,

Doğuda, Kılcan Mezrası, Balik Mahallesi, Kuzkonak Mahallesi, Bedir Dağı, Tahkin Tepe, Pohus Mahallesi, Yukarıçirik Mahallesi, Kürekli Mahallesi, Hasur Tepenin Batısı, Bayır Mahallesi ve Kırıktaş Tepe,

Güneyde Peri Suyu, Çölek Mahallesi, Haluk Sırtları, Taht Tepe, Beltaşı Tepe, Rakadar Tepe, Alman Tepe ve Merge Mezrası,

Batıda, Pülümür Çayı, Bilgili Mahallesi arasında kalmakta olup, Kuzeyde Pülümür İlçesi, Doğuda Bingöl ili Yayladere ilçesi, Güneydoğuda Elazığ ili Karakoçan ilçesi Güneyde, Mazgirt İlçesi ve Batıda Tunceli ili merkez ilçesi ile çevrilir.

NAZİMİYE İLÇE COĞRAFYA

Bölge Türkiye coğrafyasının doğuya doğru yükselen dağlık karakterinin başladığı yerlerdir. Bunun yanı sıra iç Anadolu’nun Doğu Anadolu ile bağlantısının sağlandığı güzergâh üzerindedir. İlçenin batı sınırında bulunan Tunceli-Erzincan kara yolu büyük önem taşımaktadır. Ayrıca doğu-batı hattında barajlar bölgesine yaklaşma eğilimindedir.

Tunceli İl merkezi, Pülümür ve Karakoçan İlçeleri ile kara yolu bağlantısı bulunan İlçenin İl merkezine uzaklığı 37 Km. olup, deniz seviyesinden yüksekliği 1550 metredir. İlçenin dağlık oluşu sebebiyle sık ve derin vadiler ile yarıldığı görülür. Arazi 3. Jeolojik dönemde oluşmuştur. Belli başlı yükseltileri Düzgün Baba (2097 m.) Dağı, Hamik Baba (2133 m.) Dağı ve Bedir (2614 m.) Dağıdır.

Başlıca akarsuları batıda Pülümür Çayı ve güneydoğusunda Karakoçan İlçesi ile sınır oluşturan Peri Çayıdır. Pülümür Çayı, Pülümür İlçesi yakınlarında bulunan Avcı dağlarının eteklerinden doğarak, Pülümür İlçe merkezinden geçtikten sonra Aşkirik, Dereova, Kutu Dere ve Çukur Deresi sularını da toplayarak İl merkezinde Munzur Çayı ile birleşir. Peri Çayı ise Bingöl İlinin kuzeyini kaplayan Şeytan Dağlarının Batı eteklerinden doğduktan sonra, çeşitli derelerin sularını da toplayarak Tunceli-Elazığ kara yolu üzerinde bulunan Seyitli Köprüsü yakınında Keban Baraj Gölüne dökülür ve Tunceli - Elazığ ile Bingöl - Elazığ doğal sınırını oluşturur.

Genel olarak yaz ayları sıcak ve kurak, kış ayları yağışlı olup, en az yağış yaz aylarında ve en çok yağış ise kış, ilkbahar ve sonbahar aylarında olmaktadır. Ortalama yağış miktarı metrekareye 500-600 mm. civarındadır. Arazinin % 40’ ı meşe ormanları ile kaplıdır.

NAZİMİYE İLÇE NÜFUS

Nüfusun sosyal, ekonomik ve demografik yapısının ortaya konulması, toplumsal yapının zaman içerisinde gösterdiği değişimlerin tespiti açısından önemlidir. Bu amaçla değerlendirmenin daha kapsamlı olabilmesi açısından 1985-2011 tarihleri arasında Genel Nüfus Sayımlarına ilişkin sonuçlar, İlçe ve köy bazında aşağıdaki tabloya çıkarılmıştır.

GENEL NÜFUS SAYIMLARINA İLİŞKİN TABLO

İDARİ BİRİMİN

YILLARA GÖRE NÜFUS SAYILARI

BUCAĞI

ADI

1985

1990

1997

2000

2007

2008

2009

2010

2011

İlçe Merkez

2349

2401

2782

2840

2923

2015

1636

1720

1661

Merkez

Çevrecik

300

156

42

49

66

65

68

77

81

Demirce(*)

147

105

13

75

8

26

22

18

10

Geriş

346

272

71

77

56

60

71

72

75

Güneycik

206

120

86

62

34

49

52

46

42

Günlüce

162

143

51

73

82

81

79

74

76

Güzelpınar

281

176

77

83

75

86

80

89

81

Hanköy(***)

89

31

---

---

--

0

0

0

0

Kapıbaşı

65

59

21

15

9

12

10

9

9

Kılköy (*)

207

178

91

75

32

57

44

45

55

Sapköy

195

145

73

69

48

63

59

50

55

Turnayolu

239

186

72

69

78

78

70

64

52

Yiğitler

159

136

23

20

12

18

17

10

15

Büyükyurt

Dereova (BM) (*)

245

213

126

427

64

63

65

66

67

Ayranlı

199

148

63

96

73

74

76

74

76

Beytaşı

135

96

40

41

29

28

28

29

29

Büyükyurt(**)

309

188

---

62

43

95

85

60

60

Doğancık (***)

101

31

---

---

--

0

0

0

0

Doğantaş(****)

43

---

---

1

--

0

0

19

18

Dokuzkaya (***)

99

59

---

---

--

0

0

0

0

Eğribelen(***)

28

12

---

---

--

0

0

0

0

Oğullar (***)

63

16

---

---

--

0

0

0

0

Ramazanköy

180

100

42

35

20

32

30

36

39

Sarıyayla (*)

349

199

115

307

11

21

18

33

39

Yayıkağıl

392

259

38

107

47

47

43

40

46

Yaylacık (***)

188

49

---

---

--

0

0

0

0

Dallıbahçe

Dallıbahçe (BM)(*)

283

245

349

386

25

31

33

36

26

Aşağıdoluca

775

580

241

298

320

289

296

271

261

Ballıca

375

247

83

78

56

60

57

48

46

Bostanlı

263

131

34

54

72

73

70

64

62

Ilısu (***)

132

72

---

---

--

0

0

0

0

Yazgeldi

234

192

34

47

37

46

40

41

42

Yukarıdoluca

628

447

121

128

154

155

152

142

139

GENEL TOPLAM

9766

7392

4688

5604

4374

3624

3201

3233

3162

- (*) Özel Sayım Bölgeleri Nüfusu eklenen köyleri göstermektedir.

- (**) Boşalmış olup, sayım günü gelen taşıma nüfusu göstermektedir.

- (***) Tüzel Kişilikleri kaldırılan köyleri göstermektedir.

- (****) Nüfusu olmayıp, sayım günü köyde bulunun Sayım Memurunu göstermektedir.

Nüfusa ilişkin veriler incelendiğinde, İlçe nüfusunun oldukça keskin bir düşme eğilimi gösterdiği görülür. Özellikle 1985-1990 ve 1990-1997 sayımları arasındaki değerler dikkat çekicidir. 1985-1990 yıllarında nüfusta yaşanan düşüş daha çok ekonomik sebeplere bağlı iken,1990-1997 yıllarındaki düşüş eğilimi daha çok terör olayları ile bağlantılıdır. 1985-1997 yılları arasındaki düşüş oranı 1985 nüfusuna oranla yaklaşık nüfusun yarısına tekabül etmektedir.

Sayımlar Arası Nüfusu Gösterir Grafik incelendiğinde,1985 - 1990 yılları arasında 1985’ e oranla % 24,30, 1990 - 1997 yılları arasında 1990 yılına oranla %36,58 oranında nüfusun azaldığı ve 1997 - 2000 yılları arasında 1997 yılına oranla % 18,89 oranında bir artış olduğu görülür.

1985-2000 yılları arasında nüfusta yaşanan artış hızı % - 42,92 civarındadır. 2000 yılında gözlenen % 18,89’ luk artış nüfusun doğal artışına veya göç edenlerin geri dönüşüne bağlı olarak ortaya çıkan bir artış değildir. Artışa neden özel sayım bölgeleri nüfusunun artışı ve taşıma nüfustur. Söz konusu veriler, İlçede ekonomik ve terör olaylarına bağlı olarak topluluk bazında göçler yaşandığını göstermektedir. Bu kadar büyük oranda göçlerin yaşanması nüfusun demografik yapısında da köklü değişimlerin yaşanmasını kaçınılmaz kılmıştır. Terör ve göçler, özellikle genç nüfus oranının azalması, okur-yazarlık oranının düşmesi, üretimin sekteye uğraması, üretimde ki düşüşe bağlı olarak ekonomik bağımlılığın artması vb. sonuçlar doğurmuştur